Kategorie:

Jak założyć firmę w Szwecji?

Od 1994 roku polscy obywatele mają prawo zakładać przedsiębiorstwa na terytorium Szwecji bez żadnych dodatkowych ograniczeń – są w takich wypadkach traktowani dokładnie tak samo jak obywatele szwedzcy. Właściwie jedynym wymogiem, jaki dodatkowo muszą spełniać Polacy, jest uzyskanie pozwolenia na pobyt i pracę na terytorium tego państwa. Zezwolenia takie są wydawane przez szwedzki Urząd do Spraw Migracji. Zwykle nie ma większego problemu z uzyskaniem wymaganych dokumentów, jeżeli jednak pojawiają się jakiekolwiek trudności z uzyskaniem pozwolenia na pobyt, zawsze można odwołać się do Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Jakie są następne kroki, które należy podjąć, aby móc założyć własną działalność gospodarczą w Szwecji?

Krok nr 1 – wybierz formę organizacyjną swojego przedsiębiorstwa

Większość organizacyjnoprawnych form prowadzenia działalności gospodarczej w Szwecji jest dokładnie taka sama jak w Polsce. Osoby, które prowadziły już własne przedsiębiorstwo w Polsce nie powinny zatem mieć większego problemu z wyborem właściwej dla konkretnego przedsiębiorstwa formy. Jej wybór zależy między innymi od ilości wspólników w przedsiębiorstwie, preferowanej formy rozliczania się, wielkości wkładów finansowych poczynionych przez poszczególnych wspólników czy też kwestii odpowiedzialności wspólników za ewentualne długi przedsiębiorstwa. W Szwecji mamy do wyboru:

  • spółkę prawa cywilnego (Enkelt bolag),
  • przedsiębiorstwo jednoosobowe (Enskild näringsidkare),
  • spółkę handlową (Handelsbolag),
  • spółkę komandytową (Kommanditbolag),
  • spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Aktiebolag – Szwedzi rozróżniają dwa rodzaje spółek akcyjnych: prywatne spółki akcyjne, które nie mogą oferować swoich akcji publicznie oraz publiczną spółkę akcyjną, która może to robić),
  • oddział (Filial),
  • stowarzyszenie gospodarcze,
  • fundację,

Krok nr 2 – upewnij się, że spełniasz wszystkie wymagane kryteria

Nie każdy Polak – podobnie jak nie każdy obywatel Szwecji – może rozpocząć na terytorium tego kraju prowadzenie działalności gospodarczej. Raz jeszcze należy podkreślić, że poniższe ograniczenia obowiązują wszystkich – zarówno cudzoziemców jak i obywateli Szwecji. Nie może zatem założyć własnej firmy osoba, która:

  • jest karana prawomocnym wyrokiem sądu,
  • nie jest pełnoletnia,
  • nie posiada pełnej zdolności do czynności prawnych (a więc jest osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie lub częściowo),
  • jest dłużnikiem, w stosunku do którego została stwierdzona upadłość (najczęściej taka sytuacja ma miejsce, kiedy dana osoba prowadziła już kiedyś przedsiębiorstwo, które zostało postawione w stan upadłości, a jeszcze nie wszystkie zobowiązania zostały spełnione).

Krok nr 3 – zdeponowanie na rachunku bankowym kapitału założycielskiego

Kiedy cudzoziemiec ubiega się w szwedzkim Urzędzie do Spraw Migracji pozwolenia na pobyt i pracę, najczęściej już na tym etapie będzie musiał przedstawić swoje plany dotyczące działalności gospodarczej, którą ma zamiar prowadzić. Szwedzkie urzędy są bardzo skrupulatne w badaniu, czy zamierzone przez cudzoziemca prowadzenie działalności gospodarczej może być w ogóle zalegalizowane, czy spełnia wymogi szwedzkiego prawa i czy nie zagraża środowisku naturalnemu. Najczęściej przedstawia się wtedy także biznesplan oraz określa się planowaną formę organizacyjnoprawną mającego powstać przedsiębiorstwa. Od tego wyboru zależy minimalna wysokość kapitału zakładowego, którą należy na początku procesu rejestracji firmy zdeponować na rachunku bankowym wskazanym przez PRV – Urząd Patentów i Rejestracji. W przypadku najpopularniejszych w Szwecji spółek – prywatnej oraz publicznej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – kwota ta wynosi odpowiednio 100 000 oraz 500 000 koron szwedzkich.

Krok nr 4 – sporządzenie aktu założycielskiego spółki

Akt założycielski jest bardzo istotnym dokumentem, który będzie regulował podstawy działalności założonej spółki. Jego szczegółowe opracowanie jest niezwykle ważne, bo może pomóc uniknąć sporów i nieporozumień w przyszłości, już na etapie działania spółki na rynku. Jedynie dla spółek z ograniczoną odpowiedzialnością wymagane jest zachowanie odpowiedniej formy aktu założycielskiego – powinien być to akt notarialny. Szwedzki Urząd Patentów i Rejestracji zaleca jednak, aby akty założycielskie wszystkich przedsiębiorstw, niezależnie od ich formy organizacyjnoprawnej, były sporządzane właśnie w tej formie. Akt notarialny jest dokumentem, który najtrudniej podważyć, a dodatkowo mamy gwarancję, iż notariusz, zajmujący się na co dzień tematem zakładania firm, pomoże odpowiednio skonstruować poszczególne zapisy aktu założycielskiego.

Krok nr 5 – rejestracja spółki w PRV

Aby jakiekolwiek przedsiębiorstwo mogło działać na szwedzkim rynku, konieczne jest jego zarejestrowanie w PRV – Urzędzie Patentów i Rejestracji. Jest to odpowiednik polskiego Krajowego Rejestru Sądowego, który gromadzi najważniejsze informacje o wszystkich spółkach działających na terytorium kraju. Rejestracji w PRV należy dokonać w ciągu sześciu miesięcy od podpisania aktu założycielskiego spółki – w przypadku upływu tego terminu akt założycielski wygasa. Gdyby wspólnicy chcieli mimo to zarejestrować spółkę, musieliby podpisać nowy akt założycielski.

Aby dokonać rejestracji spółki w PRV należy złożyć następujące dokumenty:

  • wypełniony formularz rejestracyjny spółki (jego wzór znajduje się na stronie Urzędu Rejestracji i Patentów),
  • kartę podatku VAT,
  • akt założycielski spółki,
  • status spółki (jego istnienie nie jest w ogóle wymagane – duża część spółek swój statut zamieszcza w akcie założycielskim, nie chcąc tworzyć niepotrzebnie dodatkowych dokumentów. Jeżeli jednak statut spółki istnieje jako osobny dokument, również należy go złożyć w PRV),
  • zaświadczenie o zdeponowaniu na rachunku bankowym kapitału założycielskiego w odpowiedniej wysokości (zaświadczenie wydawane jest przez bank),
  • pozwolenia i koncesje na prowadzenie działalności, o ile są wymagane w przypadku danej firmy.

Konieczne jest także wpłacenie w PRV opłaty rejestracyjnej. Jej wysokość uzależniona jest od formy organizacyjnoprawnej rejestrowanej spółki i waha się od 800 do 1700 koron szwedzkich.

Krok nr 6 – zgłoszenie spółki w urzędzie skarbowym

Do legalnego funkcjonowania przedsiębiorstwa niezbędne jest także jego zgłoszenie w urzędzie skarbowym. Tam należy dokonać rejestracji ora wypełnić deklarację dokonywania płatności podatku dochodowego od osób prawnych (podatek VAT) oraz płatności na rzecz systemu ubezpieczeń społecznych. Wówczas uzyskuje się od urzędu skarbowego kartę podatku VAT, którą należy przedstawić w Urzędzie Rejestracji i Patentów – można ją dołączyć do dokumentów inicjujących proces rejestracji lub donieść w późniejszym terminie.

Dokonując zgłoszenia spółki w urzędzie skarbowym, należy także dokonać wyboru obowiązującego dane przedsiębiorstwo okresu rozliczeniowego. Szwedzkie urzędy skarbowe oferują cztery możliwe okresy podatkowe: od 1 stycznia do 31 grudnia, od 1 maja do 30 kwietnia, od 1 lipca do 30 czerwca oraz od 1 września do 31 sierpnia każdego roku.

Krok nr 7 – rozpatrywanie zgłoszenia przez PRV

Urząd Rejestracji i Patentów ma dwa miesiące na rozpatrzenie zgłoszenia rejestracyjnego. Zazwyczaj procedura rejestracji szwedzkiej spółki prawa handlowego trwa od trzech do sześciu tygodni – w zależności od wybranej formy organizacyjnoprawnej oraz stopnia skomplikowania danego zgłoszenia. Po dokonaniu rejestracji PRV nadaje spółce indywidualny numer ewidencyjny, który jest potwierdzeniem rejestracji i którym przedsiębiorstwo powinno się zawsze legitymować w kontaktach handlowych z innymi podmiotami.

Rejestracja działalności indywidualnej

Powyższe wskazówki dotyczą rejestracji spółek prawa handlowego, a więc spółki handlowej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowej czy też spółki prawa cywilnego. W Szwecji możliwe jest także zarejestrowanie działalności indywidualnej (przedsiębiorstwa jednoosobowego) – to forma organizacyjnoprawna stworzona z myślą o osobach, które nie chcą prowadzić dużej firmy, ale jedynie jednoosobową działalność gospodarczą – najczęściej dotyczy to przedstawicieli wolnych zawodów.

Rejestracja działalności indywidualnej jest obowiązkowa, ale sama procedura jest bardzo uproszczona w stosunku do obowiązków nakładanych na osoby chcące zarejestrować spółkę prawa handlowego. Przede wszystkim rejestracja przedsiębiorstwa jednoosobowego odbywa się w urzędzie gminy, a nie w Urzędzie Rejestracji i Patentów. Proces rejestracyjny trwa maksymalnie trzy tygodnie, a oto dokumenty, które wystarczy złożyć:

  • formularz podatkowy RSY 4620,
  • opis planowanej działalności,
  • zaświadczenie o niezaleganiu z podatkami w ZUS (ten wymóg dotyczy osób, które prowadzą działalność gospodarczą także na terytorium Polski).

Oceń wpis!
[Ocen: 0 Średnia: 0]

About Author